zaterdag 24 oktober 2015

Tinder in het nieuws: Dit heeft Tinder met ons gedaan



Tinder bestaat deze maand drie jaar en heeft, met soortgelijke apps, de manier waarop we daten behoorlijk veranderd. Hoe gaat dat in zijn werk? Zeven stellingen over daten in mobiele tijden.

We zijn altijd op zoek naar een nóg betere match
In het pas verschenen Modern romance, een populairwetenschappelijk boek van komiek Aziz Ansari en Eric Klinenberg over liefde in de 21ste eeuw, vertelt een vrouw hoe ze onderweg naar een date al op haar mobiele datingprofiel zoekt naar de vólgende date. Ansari en Klinenberg vroegen honderden mensen naar hun online datinggewoontes. Velen zeiden 'verslaafd' te zijn geworden aan het swipen naar links of rechts dat je op Tinder doet. Waarom je tijd investeren in één iemand als op iedere hoek een potentieel nóg leukere, knappere, slimmere persoon wacht?
Daar valt wel wat op af te dingen, stelt Jitse Schuurmans, cultureel antropoloog aan de UvA en gespecialiseerd in dating- en hook-up-culturen. "Het is te gemakkelijk om te zeggen dat technologie eraan bijdraagt dat mensen geen commitment meer aangaan," zegt hij. Schuurmans' stelling: technologie maakt het makkelijker om verschillende contacten te leggen, maar wie zich wil binden zal dat nog steeds doen. Denk aan de taxilichttheorie van Miranda uit hitserie Sex and the city. De man is als een taxi. Is het lichtje aan? Dan wordt de volgende persoon die deze meneer oppikt zijn toekomstige bruid. En hoewel Miranda het specifiek over mannen had, geldt die theorie voor iedereen. Wie wil settelen, settelt. Wie dat niet wil, zoekt lekker door.


Het gaat alleen maar om seks
Dat datingapps ertoe leiden dat we meer casual seks hebben, wordt al sinds de begindagen geopperd. Vanity Fair deed vorige maand nog eens een gigaduit in dat zakje. Journalist Nancy Jo Sales maakte een ronde door Manhattans uitgaanscircuit en tekende uitspraken op als: 'Het is een kwestie van twee of drie Tinderdates per week. De kans is dat je met allemaal naar bed gaat, dus dan haal je al gauw honderd meisjes in een jaar' of: 'Als ik nú op mijn telefoon kijk, vind ik zonder twijfel iemand met wie ik vanavond seks kan hebben, waarschijnlijk voor middernacht'.
Maar is dat echt hoe het gaat en zit daar geen fikse dosis opschepperij bij? In het pas verschenen The sex myth beschrijft de Australische journaliste Rachel Hills dat er een gapend gat zit tussen wat we tegenwoordig denken dat er op seksueel gebied gaande is en wat werkelijk gebeurt. Zo haalt ze een recente studie aan onder mannelijke studenten in de VS. Tachtig procent van de ondervraagden dacht dat zijn klasgenoten dat weekend ongetwijfeld seks hadden. In werkelijkheid bleek het om nog geen tien procent te gaan.


Datingapps zijn oké. Online datingwebsites zijn sneu
Waar je bij een datingapp nog kunt roepen er 'voor de leuk' op te zitten, is het met een datingwebsite toch wel érg duidelijk dat je op zoek bent. Het gevolg: zeggen dat je op een datingapp zit lijkt sociaal geaccepteerder dan via een website daten. "Een datingapp is laagdrempeliger," zegt Marcelino Lopez, psycholoog, auteur op psychologisch.nu én brein achter datingwebsite relatieklik.nl. "Mensen doen het voor de lol, om te kijken hoe ze in de markt ligen. Of althans, ze kunnen makkelijker zeggen dat het ze alleen daarom gaat." Volgens Lopez is het taboe op online daten overigens inmiddels wel voorbij, ook als het gaat om sites. "Ik ken zoveel mensen die elkaar van online kennen." Maar klopt dat echt? Niet zo lang een veelgehoorde openingszin in onlinedatingland nog altijd blijft: 'Waar zullen we zeggen dat we elkaar hebben ontmoet?'

De romantiek is dood
Dat verhaal van je opa die je oma in het vizier kreeg op de lokale kermis en haar daarna veroverde na vijftien serenades onder haar balkon en drie jaar smachtende brieven sturen? Tsja, dat is inderdaad leuker dan: 'Ik verveelde me en ging op mijn app en toen swipete ik rechts en je vader ook en negen maanden later werd jij geboren.' Maar hé, neem de Amsterdamse Erik Weijers, tekstschrijver en auteur van online datingblog Chemie. "Ik ben op weg naar een liefdein Frankrijk die ik online heb leren kennen," zegt hij wanneer hij wordt gevraagd om een reactie voor dit stuk. Als dat niet romantisch is.
Datingapps maken dat niemand elkaar nog aanspreekt 'in het wild'
Een voorbeeld uit de kennissenkring. Man loopt door supermarkt en ziet andere leuke man. Er is oogcontact. En nog een keer. Maar iets zeggen? Neen. Eenmaal thuis bliept de datingapp: 'Lekker boodschappen gedaan?' Het verschil tussen jagen en vissen, noemt Erik Weijers van online datingblog Chemie dat. "Om een meisje aan te spreken in de kroeg heb je ballen nodig," zegt hij. "Voor Tinder vooral eelt op je duim."
Toch is het een misvatting te denken dat mensen elkaar minder aanspreken in een offline setting, denkt antropoloog Jitse Schuurmans. Hij stelt dat het in het pre-datingapp-tijdperk óók niet zo normaal was om zomaar op iemand af te stappen. "Hoe komen mensen bij elkaar?" zegt hij. "Dat is toch vaak via de werkvloer, via studie. Er moet een gemeenschappelijke connectie zijn."
Schuurmans verwijst naar een studie uit de tweede helft van de jaren negentig. Daarin wordt in de VS gekeken naar waar mensen hun laatste sekspartner vonden. Voor slechts 15 procent gold dat dit bijvoorbeeld in het nachtleven was. Schuurmans: "Het is nooit gebruikelijk geweest dat twee wildvreemden op elkaar afstappen."
Daarnaast biedt een datingapp een voordeel dat in het wild nooit te evenaren is: wie zich op een datingapp inschrijft, weet bij voorbaat al dat de andere aanwezigen zeer vermoedelijk vrijgezel én willig zijn.

Tinder is de toekomst
Alleen al in Nederland groeide het aantal stellen dat samenwoont en elkaar heeft ontmoet via
internet de afgelopen jaren van 2 procent (tussen 1998 en 2003) naar 10 procent (2003-2008) tot 13 procent (2008-2013), aldus cijfers van het CBS van vorig jaar. Onder 203 gevraagde Amsterdamse studenten bleek vorig jaar dat 53 procent Tinder ooit geïnstalleerd heeft op de telefoon, stelt Onderzoek, Informatie en Statistiek (OIS). Dus dat is de toekomst? Dat zou kunnen. Maar ook net zo goed niet. Uit ander onderzoek van OIS blijkt dat slechts 3 procent van alle Amsterdammers Tinder gebruikt. En dan zijn er nog de afhakers. Blogger Erik Weijers: "Het zou best kunnen dat er nog een eens contrarevolutie komt. Dat het weer hip en retro wordt om zonder apps te daten."

Tinder is niet meer hip
Onder jonge, hoger opgeleide Amsterdammers is het een gegeven: Tinder is een vergaarbak geworden van foto's van ontblote torso's zonder hoofd en toeristen die alleen maar op zoek zijn naar een lokale onenightstand. Wie echte kwaliteit zoekt (lees: het mannelijke of vrouwelijke equivalent van jezelf), kijkt op apps als The Inner Circle (voor hogeropgeleiden; je moet door een keuring voor je wordt toegelaten) of Happn (minder pretentieus, meer hipster). Wereldwijd zijn er echter nog altijd zeker 50 miljoen mensen met een Tinderprofiel. Ter vergelijking: Happn heeft er 'maar' 6 miljoen.


Tinder door de tijd heen
De eerste online datingsites werden midden jaren negentig opgestart, zoals bijvoorbeeld match.com, dat in 1995 werd gelanceerd. Datingapps kwamen pas veel later, en ontstonden in eerste instantie in de gayscene, bijvoorbeeld met een app als Grindr (2009). Met Tinder (2012) werd daten via de app ook een hit onder hetero's. Vandaag de dag zijn er talloze datingapps, waaronder Bumble, The Inner Circle en Happn.

De nieuwkomer
Léonie Klaver, copywriter (28)
"Ik zit sinds drie weken op Happn. Het is voor het eerst dat ik een datingapp gebruik. Eerder leek het me stom. Ik dacht: wil ik zo graag uit met iemand die zo'n app nodig heeft, kan het niet gewoon in het echt? Maar op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik best leuke jongens wíl ontmoeten, alleen het gebeurt niet, want ik ben steeds aan het werk. Het helpt mee dat veel van mijn vrienden ook op datingapps zitten, sommigen al járen, en die zijn enthousiast. Het taboe is er wel van af. Ik had vorige week mijn eerste date, gewoon wat drinken. Dat was leuk. Nu kijken of we nog eens afspreken. Dat weet ik nog niet."

De afhaker
Tanja Seehöfer, webmaster en stand-upcomedian (33)
"Ik heb Tinder en Happn gehad, maar twee weken geleden heb ik het er allemaal afgegooid. Datingapps leken me eerst een leuke, snelle manier om nieuwe mensen te ontmoeten en in de kroeg stap ik niet zo snel op iemand af. Ik heb een stuk of zes dates gehad en sommige waren echt gezellig, maar wat me tegenstond is dat ze allemaal na één zo'n date al seks verwachtten. Ik bleef het idee houden dat daten op die manier wordt als iets uit de muur halen bij de Febo. En de leukste mannen kom ik uiteindelijk toch altijd tegen via via of met uitgaan."

Het succesverhaal
Dennis van Luling, journalist (34)
"In 2013 werd ik gevraagd om voor een verhaal Tinder uit te proberen en daarna ben ik het blijven gebruiken. Op een gegeven moment had ik een match met Ankie, een vrouw van wie ik normaal had gedacht dat ze way out of my league was, maar we begonnen te praten. Het is bizar toeval dat we bij elkaar terecht zijn gekomen. Tinder linkt je aan mensen in de buurt, maar Ankie woont in Groningen. Op een middag met vriendinnen in Amsterdam had ze Tinder geïnstalleerd, waardoor ze tussen mijn matches was beland. En het was ook nog eens een van haar vriendinnen die mijn profiel had geliket. Niet eens zijzelf. Nu woont ze sinds twee weken vier dagen per week bij mij in Amsterdam.

Maxime Smit in 'Het Parool' van 22 september 2015

2 opmerkingen: