Porno, seks en meer: Liefde en seks per mobiel

Mobiel daten heeft de toekomst, leert het succes van apps als Tinder ons. Wat kunnen we verwachten? Gaat je telefoon straks piepen als de ware om de hoek staat? Artikel uit 'Sp!ts'.

De tijd dat je lange formulieren moest invullen over hobby’s, favoriete films en sterrenbeelden om aan de vrouw dan wel man te geraken, is voorbij. En die oeverloze chatsessies op je vrije avond met PrinsMetWitPaard1986 of HappyGirl03 zijn ook niet meer nodig. Online daten doe je tegenwoordig mobiel tussen de bedrijven door, zo bewijst de populariteit van Tinder en andere apps voor zoekende singles.

In Nederland is het nog redelijk rustig op de markt voor dating apps. Stilte voor de storm, zegt oprichter Andrew Charnley van het Nederlandse FlirtSmart, want in Amerika schieten ze als paddenstoelen uit de grond. Zijn app was net iets eerder, maar heeft in de basis veel weg van ’vleeskeurapp’ Tinder die met minimaal één Facebook-profielfoto uitzoekt wie er in jouw omgeving interesse in je heeft en je met diegene in contact brengt zodra de ’liefde’ wederzijds is.

’Location-based dating’, noemt Charnley de vorm van mobiel daten waarbij een app met behulp van een GPS-signaal matches voor je zoekt, zoals Tinder en FlirtSmart. „Dat geeft een extra dimensie die het daten voor de gebruiker leuker maakt. Dat is het grote verschil. Online daten is heel passief achter je computer zitten. Bij mobiel is het veel flexibeler. Je bent continue on the go en in contact.”

Zoals ook de reclamewereld steeds meer die ’on-demand’ en ’hyperlokale’ kant op gaat, verandert ook het online daten, zegt Charnley. „In de toekomst zou je tijdens een dagje winkelen in de Kalverstraat aan de hand van jouw shopvoorkeuren van een bepaald merk een melding kunnen krijgen dat er een aanbieding is. Met daten zou dat ook zo kunnen gaan. Dan krijg je een push als er een profiel in de buurt is dat bij jouw voorkeuren past, in plaats van dat je zelf iemand moet opzoeken.”

Bij de datingsite Paiq geloven ze wel in mobiel daten, maar niet in het matchen van mensen die zich bij elkaar in de buurt bevinden. Om de concurrentie van het nieuwe daten het hoofd te bieden brachten de oprichters onlangs, naast de bestaande website, de app Into My Life op de markt. Die draait niet om locatie, maar om het maken, delen en liken van zoveel mogelijk foto’s.

„Ik denk dat dat hyperlokale element geen blijvertje is, maar een trend die van vanzelf weer weggaat”, zegt oprichter Frank van Viegen. „Volgens ons draagt dat niet zoveel bij. Als je op zoek bent naar de liefde van je leven, dan is het niet zo belangrijk of diegene al dan niet bij jou op het terras zit. Vrouwen vinden het vaak ook creepy om hun locatie te delen met jan en alleman.”

Bij Into My Life is het de bedoeling dat je foto’s maakt van jezelf ’in actie’, ’volledig relaxed’, ’met vrienden’, enzovoort. Het hoeven niet allemaal selfies te zijn, want de app vraagt bijvoorbeeld ook om foto’s van dat wat je ziet ’tijdens het werk’, ’vanaf de bank’ en ’in mijn portemonnee’. Zelf beoordeel je de foto’s van anderen door ze te ’ranken’. Als je vaak de foto’s van één bepaalde gebruiker like’t, kun je overwegen diegene een berichtje te sturen. En – net als bij Paiq – hoe langer je chat, hoe beter de avatar van je gesprekspartner zichtbaar wordt.

Het voordeel van die focus op foto’s is dat dat beter bij mobiel daten past dan bij het ouderwetse online daten, zegt Van Viegen. „Op een computer is het gemakkelijk om snel te chatten, maar niet met een mobieltje. Daarmee maak je juist heel gemakkelijk foto’s. Mensen hebben er ook vaak al veel foto’s op staan, in tegenstelling tot op hun computer. Dus dat is helemaal omgedraaid.”

Net als Charnley twijfelt Van Viegen er niet aan dat mobiel daten de toekomst heeft. Alleen de cijfers van Paiq, dat niet eens gemaakt is voor mobiel, verraden het al. 30 procent van het verkeer is mobiel en dat stijgt rap. En twee weken nadat Into My Life het daglicht zag, is de app al 5.000 gedownload, zijn er al meer dan een miljoen berichten verstuurd, ruim 42.000 foto’s geupload die samen al vaker dan 2 miljoen keer zijn bekeken en ’gerankt’.

Een voordeel van dating apps is dat ze meer geïntegreerd zijn in het ’echte leven’. Vroeger moest je je toch wel een beetje schamen als je de hulp van een datingbureau inschakelde en op een Lexa-lidmaatschap hoefde je ook niet echt trots te zijn. Maar wie Tinder, FlirtSmart of Into My Life op zijn telefoon installeert, hoeft dat gek genoeg niet angstvallig te verbergen.

„Je ziet dat mensen het gebruiken”, zegt Van Viegen. „Dat maakt het veel bespreekbaarder dan een website, want daar maak je over het algemeen thuis gebruik van als je alleen bent. Met zo’n app is het veel makkelijker om even iets aan iemand anders te laten zien. Zo van: hé, moet je kijken wat voor foto dit meisje heeft doorgestuurd.”

Grieteke Meerman in 'Sp!ts' van woensdag 13 november 2013

De populairste dating apps

Tinder
Bij de hippe ’vleeskeurapp’ Tinder krijg je alleen profielen te zien van leden die zich bij jou in de buurt bevinden. Op basis van minimaal één Facebook-profielfoto bepaal je of je iemand ’hot’ of ’not’ vindt. Als iemand jou ook leuk vindt, kun je met elkaar gaan chatten.

FlirtSmart
De Nederlandse app FlirtSmart lijkt veel op Tinder, maar is iets uitgebreider. Je ziet niet alleen een fotootje en op welke afstand iemand zich bevindt, maar ook hoe groot jullie matchingpercentage is aan de hand van informatie die je over jezelf hebt ingevuld.

Skout
Skout is de grootste ’location-based’ dating app ter wereld en probeert zich te onderscheiden met dat internationale tintje. Je maakt een simpel profiel aan en kunt daarna chatten met mensen bij jou in de buurt. Handig: de app faciliteert ook in het bepalen van een ontmoetingsplek.

Blendr
Blendr is ontwikkeld door de makers van de bekende gay dating app Grindr. De doelgroep is hetero, bien homoseksuele mannen en vrouwen. Deze ’location-based’ app presenteert zich niet als puur datingplatform, maar als een manier om vrienden te maken.

OKCupid
Bij OkCupid word je gematcht door een systeem dat jij bedenkt, zo omschrijft de website. Lid worden kost net als bij Tinder maar een minuutje. Je kan dan meteen ’aan de slag’. Mannen schijnen beduidend veel meer moeite te doen dan vrouwen, omdat die laatsten worden overspoeld door berichten.

Into My Life
Into My Life van de oprichters van Paiq biedt een kijkje in de levens van singles in jouw omgeving. Het is de bedoeling dat je veel foto’s plaatst, bijvoorbeeld wanneer je op stap bent of als je een bad hairday hebt. Bij veel likes van een bepaald persoon kan je overwegen met elkaar te gaan chatten.